ΜΠΑΛΟΥΚΛΗ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

Όπως, μάλιστα, σημειώνει στο βιβλίο του "Η Ιστορία του Βόλου", ο Δημήτρης Κ. Τσοποτός, το "άγιασμα της Γορίτσας φαίνεται αναγόμενον εις αρχαίαν ή και αρχαιοτάτην παράδοσιν θρησκευτικήν".
Ο ίδιος δε, για να ενισχύσει την άποψη του αυτήν, επικαλείται τους εκ Μηλεών Δημητριείς (Δανιήλ Φιλιππίδη και Γρηγόριο Κωνσταντά) και ειδικότερα τις αναφορές που κάνουν στη "Νεωτερική Γεωγραφία" τους (1791), σύμφωνα με τις οποίες μέσα εις την περιοχή της Γορίτσας "είναι και ένα ερείπιο εκκλησίας της Ζωοδόχου Πηγής και μία στέρνα οπίσω από το ιερόν, αρκετά βαθιά, εις την οποία την ημέρα της εορτής, ευγαίνει αγίασμα και μαζόνονται δι αυτό απ' όλα τα πέριξ".

Μήπως οι Δημητριείς περιγράφουν άλλο τι απ' αυτό που και σήμερα συμβαίνει; Ακατάλυτοι οι θρησκευτικοί δεσμοί που συνέχουν όλες τις γενιές των Ελλήνων, παρά τις κατά καιρούς δουλείες και παρά τις διώξεις και τις επιβολές αλλότριων ηθών και εθίμων, δεν αναμείχτηκαν με αυτά, αλλά παρέμειναν ως τις μέρες μας άσβεστοι και αναλλοίωτοι.

Έτσι και σήμερα, δυόμισι σχεδόν αιώνες από τις διαπιστώσεις των Δημητριέων, στο λόφο της Γορίτσας συντελείται ακριβώς το ίδιο θρησκευτικό θαύμα και συνεχίζονται οι ίδιες, απαράλλαχτες θρησκευτικές εκδηλώσεις προς τιμήν της Παναγίας, κάθε Παρασκευή της Διακαινησίμου, κάθε πρώτη, δηλαδή, Παρασκευή μετά το Πάσχα. "Οπου -όπως ακριβώς λένε κ' οι Δημητριείς- μαζώνονται ακόμη απ' όλους τους μαχαλάδες της Ιωλκού (Άνω Βόλο, απ' όπου μάλιστα ξεκινά κ' η πομπή της Ιερής Εικόνας, Ανακασιά, Άγιο Ονούφριο), αλλά κι από την Άλλη Μεριά (τον πάλαι ποτέ τέταρτο οικισμό του Δήμου), την Πορταριά, την Μακρινίτσα, όλο το Πήλιο, το Βόλο και τα χωριά και τις πόλεις ακόμη της λοιπής Θεσσαλίας.

Με την ίδια ιερή ευλάβεια, που και ο Γερμανός Depping θα σημειώσει στις εντυπώσεις του (1828), "διελθών, όπως λέει ο Τσοποτός, εκ του λιμένος του Βόλου, επί Τουρκοκρατίας, προ της ιδρύσεως της πόλεως του Βόλου", "κατά τα πανηγύρεις τελείται αυτόθι η Θεία Λειτουργία κατά την συνήθειαν των Ανατολιτών εις το ύπαιθρον, πλησίον μιας πηγής, ήτις κατά πάσαν πιθανότητα εθεωρείτο υπό των αρχαίων Θεσσαλών ως καθηγιασμένη".
Κατά την παράδοσιν, το αγίασμα αναβλύζει μόνον την ημέραν αυτήν (δηλαδή της εορτής της Ζωοδόχου Πηγής) και ακόμη και σήμερα την ημέρα της πανηγύρεως συρρέουν πλήθη πιστών στο ναϊδριο για τη μέθεξη στις λατρευτικές εκδηλώσεις και για τη λήψη του καθαγιασμένου ύδατος. (Πηγή: http://2lyk-volou.mag.sch.gr/Goritsa.html) Xθές το πρωί έφτασε η Ιερή Εικόνα από τον Άνω Βόλο και αμέσως μετά τελέσθηκε Αγιασμός στην συνέχεια και μέχρι την ώρα του Εσπερινού τελούνται Ιερές Παρακλήσεις στην Υπεραγία Θεοτόκο. Σήμερα το πρωί τελέσθηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία. 

Ήταν και είναι μια από τις μεγάλες γιορτές του Βόλου. Ηταν και είναι η δική μας Ζωοδόχο Πηγή, η δική μας Παναγιά η Μπαλουκλιώτισα  που σαν σήμερα γιορτάζουμε τα εγκαίνια. Οι περισσότεροι θυμούνται όταν ανέβαιναν πεζή στο λόφο της Γορίτσας για να πάρουν το αγίασμα και κείνα τα κανατάκια τα μικρά τα πήλινα που όταν φυσούσες από μέσα τους κελαηδούσαν πουλιά. Τα χρόνια πέρασαν. Το Αγίασμα συνεχίζει να αναβλύζει πάντα φρέσκο την ημέρα της γιορτής Της και τα πήλινα κανατάκια μπορεί να μην τα θέλουν τα παιδιά αλλά οι φωνές που έβγαζαν των πουλιών συνεχίζουν να συντροφεύουν ακόμα τα παιδικά όνειρα των πιο μεγάλων…